Laos

Heeeee! Het is even geleden en we lopen ook enorm achter met ons blog, dus tijd om wat in te halen! Het volgende, en tevens 3e, land van onze reis is Laos! We vlogen vanaf Kuala Lumpur naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Deze stad schijnt niet zo heel veel voor te stellen en de meeste mensen gaan al vrij snel door, maar wij wilden er wel even een dagje doorbrengen en ons visum voor Myanmar regelen bij de ambassade. We hadden een prima hotelletje ietsje lopen naar het centrum. Wat ons opviel was dat de stad toch best druk was, terwijl de verhalen zeiden van niet. Toen hoorden we van onze hoteleigenaar dat het de komende 3 dagen Internationale feestdagen zijn!! Haha, wat een geluk dat we die precies mee mogen maken. We vroegen eerst ons visum aan voor Myanmar en we moesten hier de komende 3 dagen blijven om daarop te wachten. Maar erg is dat dus niet, omdat de stad nu lekker levendig is. Die avond gingen we naar de haven waar het feest zou zijn en wow! Het lijken de vierdaagsefeesten wel, zo druk maar ook zo gezellig! Vanuit het hele land komen mensen naar de hoofdstad om feest te vieren, er waren kraampjes, markten, kermisattracties, vuurwerk, veel eten, enorme podia met muziek die er gemaakt werd en Thaiboksen. Dat Thaiboksen was wel speciaal om de eerste keer zo te zien, ik hou nooit zo van dat vechten, maar dit ging op een speciale respectvolle manier. Voor het gevecht gaan ze bidden en erna ook. Deze avond lieten ze ook honderden offertjes in de rivier, dit zijn bloemstukjes die aangestoken worden. Echt een prachtig ritueel om te zien. Het vuurwerk was ook erg mooi en we vonden dat Leon wel een biertje verdiende en ik een suikerspin, jeeh! Wat een avond en wat een geluk dat we dit toevallig allemaal mee mogen maken in een stad waar normaal niet heel veel te beleven is. De tweede dag waren er allerlei activiteiten, waar we natuurlijk ook even een kijkje namen. Zo waren er roeiwedstrijden, waar iedereen heen wilde. Dit was echt helemaal niks, het was zo enorm heet en iedereen stak je met paraplu's (die ze hier als privé parasol gebruiken) de ogen uit. We besloten na een tijdje maar terug te gaan, omdat het niet de moeite waard was. Leon had het erover dat hij zoveel zin een speciaal bier krijgt met die hitte en heel toevallig zagen we een tentje met speciaalbier. 's Avonds had Leon een lekker duveltje en ik bestelde een lemon mint shake, ook superlekker. We hebben er gekaart en gingen erna slapen. De volgende dag hebben we een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen, tempels te bezoeken en ons visum zelf weer op te halen bij de ambassade. We vertrokken eerst naar het buddhapark, een relatief klein parkje die helemaal volstond met allerlei buddhabeelden. Ik hou daar heel erg van en vond het ook heel mooi om te zien, Leon overigens ook. Hierna stopten we telkens bij tempels langs de weg om even een kijkje te nemen. Een leuke tocht. Hierna waren we verdwaald en ik heb ons de juiste weg terug gewezen, moehaha mag ook even gezegd worden aangezien ik een enorme sukkel ben met oriëntatie. Leon weet altijd waar we zijn en waar we heen moeten, echt enorm fijn. Die avond hebben we gebowld! Superleuk, ookal had Leon me dik ingemaakt haha! De ochtend erop werden we door een busje opgehaald om naar Vang Vieng te gaan, een rit door de bergen zigzaggend over wegen. Nadat we die tocht overleefd hadden viel ons gelijk de gezellige sfeer op van Vang Vieng: heel relaxt en gezellig. De natuur is werkelijk prachtig met mooie uitzichten: enorme bergen met groene begroeiing, de mekong rivier die erdoorheen stroomt, het snoezige dorpje met leuke eettentjes, we vonden het al gelijk helemaal fijn hier. Maar we hebben een planning en kunnen hier niet super lang blijven dus gingen we gelijk diezelfde dag tuben. Dit was zo gaaf! We werden eerst met een busje bergopwaarts gebracht zodat we stroomafwaarts konden tuben (in een band zitten en op het water drijven). De stroming was nog best hard, dus gingen we in een lekker tempo de rivier over. Langs de kust waren allerlei barretjes met muziek waar je kon aanmeren om een drankje te nuttigen. Door de harde stroming was je zelf niet in staat om aan de kant te komen, dus als je aangaf dat je wilde aanmeren gooide ze een touw met daaraan een flesje water die je dan moest proberen vast te grijpen. Zo grappig!!! Het zag er zo lomp uit, al die mensen in die tubes die probeerden die touwen vast te grijpen. Ik zat midden op de rivier en greep het touw vast, maar tussen de kust en mij in zaten best veel anderen die ook aan dat touw vastzaten. Een hele slinger met onhandige mensen die met alle kracht probeerden aan dat touw vast te blijven, haha. Uiteindelijk lukte het ons om op her vaste land een voet te zetten en we bestelden een drankje. De sfeer aan de bar was prima, maar niet zoals het vroeger geweest is. Een aantal jaren terug was het een grote feestbestemming, met veel muziek en drank. Omdat er veel (dodelijke) ongelukken gebeurden door bij dronken toeristen is er een rem op gezet door de overheid. En maar goed ook, want er verdronken dus aardig wat zatte jongelui. We hebben heerlijk verder getubed, Leon met een biertje in de hand. De Mekong rivier loopt hier door prachtige bergen, bomen en langs schattige huisjes. Het was echt heel mooi en bijzonder om dat zo te zien vanuit je band, terwijl je heel relaxt ligt. Na 2.5 uur waren we bij het eindpunt waar we nog even in de hangmat wat dronken en gingen die avond lekker eten weer. De volgende dag hebben we mountainbikes gehuurd en wilden we de mooie omgeving verkennen en naar een mooi meertje: the blue lagoon. Het begin was goed te doen, we waren lekker aan het fietsen over goede wegen door het stadje. Beetje jammer dat Leon recht in een net aangelegde cementweg fietste, waardoor die arme man opnieuw moest beginnen.. Later werd het wat avontuurlijker: hele hobbelige wegen, stenen, hellingen en bochten, we waren heel blij dat we een mountainbike hadden zeg, hoewel door de kapotte vering onze billetjes de klappen moesten opvangen. We hadden prachtig zicht op uitgestrekte rijstvelden waar mensen aan het werk waren, de zon scheen heel fel en de bergen waren ook prachtig. We kwamen aan bij de blue lagoon, waar we een heerlijke ijskoude duik in het water namen en even gingen liggen in het gras. Daarna gingen we terug, over de hobbelige weg en onze billen deden werden blauwer en blauwer haha. Na 2 uur fietsen waren we weer thuis en gingen lekker uitrusten. De volgende, en tevens laatste, dag in Vang Vieng hadden we een dagtrip geboekt. We vertrokken vroeg (na een heerlijk ontbijt van een bananen chocolade pannekoek) met een busje naar een hoogliggend dorp. Dit was nog heel authentiek, maar erg arm. De kindjes die er waren, waren zo schattig. We liepen een stuk door rijstvelden en kwamen uit bij een donkere grot. We moesten allemaal in een tube zitten en we kregen een zaklamp voor op ons hoofd. Terwijl je in het water dobberde, trok je jezelf aan een touw de pikkedonkere grot in, je moest op het begin bukken omdat het zo laag was. Heel spannend, maar zo gaaf!!! We waren ongeveer een uur in de grot, en hoe langer je er was hoe mooier en minder eng het werd. Een unieke ervaring, zo met een hoofdlamp als enige licht. Hierna gingen we naar een olifantengrot, die eigenlijk niks voorstelde. We vervolgden onze route met de auto bergopwaarts en pakten de kajakken rivierafwaarts. Dit was echt zo leuk! Heel inspannend, maar echt vet. Door de stroming van de mekong en je eigen spierkracht vloog je echt het water over! Het wad dezelfde route als met het tuben, alleen begon deze meer bergopwaarts waardoor je ook lang bezig was. Het was heel erg leuk en de gidsen maakten er ook een spelletje van door watergevechten te houden tijdens het roeien, haha. De volgende ochtend namen we als ontbijt weer onze favoriete goedkope sandwich en pakten de bus naar Luang Prabang. We kwamen aan in een heel knus modern hotel en het bleek dat deze eigenaren net begonnen waren en wij een van de eerste gasten waren. We werden als engeltjes behandeld haha. Die avond gingen we naar het stadje wat te eten zoeken en we zagen al gauw een nauw gezellig druk straatje. Daar moeten we zijn dachten we. En dat was zo! Voor 1 euro mocht je een bord volscheppen met wat je maar wilde (behalve vlees en vis)! Dit verschilde van groentes tot fruit, van kroepoek tot noodles, van rijst tot salades: heerlijk voor zo weinig geld! De volgende dag zijn we om 4 uur opgestaan om om 5 uur het ochtend ritueel van de monniken mee te mogen maken. Zij lopen 's ochtends een ronde door de stad om eten te krijgen van het volk. Heel bijzonder om te zien. We hebben ons wel kapot geërgerd aan toeristen. Je hoort als toerist gepaste afstand te bewaren en respect te tonen. Helaas snappen de meesten dat niet en lopen ongelofelijk asociaal mee met de stoet in minirokjes met dikke camera in het gezicht van een monnik gedrukt. Je zag de irritaties in de blikken van hun ogen. Toeristen verpesten deze traditie ongelofelijk, we snappen dit echt niet. Ja zij komen met de mooiste kiekjes thuis, maar nee de manier waarop is belachelijk. We probeerden nadat we dit zagen een achteraf straatje te zoeken om er echt in alle rust van te kunnen genieten, zonder alle irritaties jegens andere toeristen. We zagen een aantal generaties inheemse vrouwen om hun knieën zitten, met elk een mandje rijst voor hen. Monniken lopen in hun prachtige oranje gewaden heel sereen in een rij en ontvangen hun eigen handje rijst van de locals. Dit doen ze in hun eigen mandje en lopen zo de lokale mensen langs. Toeristen denken dat het leuk is om hieraan deel te nemen, aan een ritueel die zij alleen maar als een leuke roristische attractie zien en waaraan geen enkel geloof vastzit, en geven ook offertjes in de vorm van zakjes chips etc. Wij zagen in dat achteraf straatje dat de monniken die offers achterlaten bij de locals, dat eten willen ze niet. Ik schaam me echt diep diep diep voor andere toeristen, die deze prachtige gewoonten en rituelen verpesten. In plaats van blij te zijn dat ze dit mee mogen maken en rustig vanaf de zijlijn met respect kijken, gedragen ze zich zo! Ik kan me daar vreselijk boos om maken, wamt over 5 jaar bestaat dit niet meer en daar hebben er maar 1 schuld aan. Nadat we toch hebben kunnen genieten van dit ritueel hebben we een heeelijk ontbijt gekregen bij ons hotel. Hierna hebben we de stad verkend, we liepen langs het water en door het stadje. Het is een stuk groter dan Vang Vieng, maar ook erg leuk. Die avond hebben we, natuurlijk, weer voor 1 euro een bordje gegeten. Die avond zijn we de berg middenin de stad gaan beklimmen om de zonsondergang te bekijken. Onderaan de berg verkochten ze kleine kooitjes met druk fluitende en fladderende vogels om vrij te laten boven aan de berg. Omdat we ze zielig vonden en zo snel mogelijk wilden vrijlaten en voor het bijgeloof van de mensen voor goed geluk hebben we een kooitje met 2 vogeltjes gekocht en deze boven aan de berg vrijgelaten. Dit was een mooie bijzondere ervaring, ze schoten uit het kooitje de vrijheid in, het was een mooi gezicht. We bekeken een prachtige zonsondergang op de berg en gingen hierna terug naar het hotel. De volgende dag zijn we naar een hostel gelopen waar je goedkoop tickets naar de Kuang si waterval kan kopen. Het was een gezellig hostel met veel jongeren. Eenmaal bij de waterval aangekomen moest je eerst een stuk lopen. Je kwam langs een beren opvangcentrum, heel bijzonder al die geredde dieren. Daarna kwam je bij de waterval: Wauw, we hadden niet verwacht dat het zo mooi zou zijn!!! Het begon met allerlei grote plateaus gevuld met water, en hoe verder je naar boven liep hoe meer het er waren. Echt een prachtig, surrealistische gezicht. We namen een heerlijke koele duik en Leon is zelfs vanuit een boom het water in gesprongen. Het leuke was dat je voorzichtig over die plateaus kon lopen. Hierna klommen we naar de top van de waterval, die echt metershoog was! Vanuit de top konden we mooi naar beneden kijken. Hierna moesten we het glibberige pad weer snel terug naar beneden, want ons busje had een vaste tijd om terug te gaan. Weer bij het hostel aangekomen raakten we aan de praat met een man van in de 70 die lekker aan het reizen was, super leuk te horen hoe hij in het leven staat en op die leeftijd zulke reizen nog onderneemt. Petje af en een hele inspiratie. Die avond, natuuuuuuurlijk, weer voor 1 euro gegeten. De volgende dag zijn we op zoek gegaan naar bustickets naar Huay Xai, we namen de nachtbus om kosten voor een hotel te besparen en om proberen te slapen. Het was een busrit van 9 uur met alleen maar bochten, waardoor het lastig was te slapen. Maar op een gegeven moment word je zo moe dat het toch wel lukt. We kwamen aan in dit kleine dorpje, waar op een paar restaurantjes restaurantjes niks te beleven is. Maar we zijn hier met maar 1 doel: de Gibbon Experience! Dit had Leon al een jaar geleden gevonden en dit wilden we ongelofelijk graag doen, ondanks de kosten. We hadden dut van tevoren al gereserveerd en namen nu eerst een dagje rust, we moeten ons de volgende ochtend 8 uur melden en dan begint ons 3-daagse zip avontuur in de jungle! Daarover meer.... in ons volgende blog!

Till thisaiuaela topai (Tot de volgende keer)!