Gibbon Experience

23 november 2015 - Ban Houayxay, Laos

Haiiii allemaal! Vandaag gaat het blog over de Gibbon Experience! Wat een geweldig avontuur was dat, wauw! We kwamen die ochtend aan in het kantoortje van de Gibbon Experience. Daar konden we onze grote backpacks in een kamer plaatsen, om die na deze 3 dagen weer op te halen. We hadden zelf een kleine/normale rugzak mee met kleding, drinken etc. voor de komende dagen. We namen plaats en kregen allemaal uitleg over veiligheid. The Gibbon Experience is 3-daagse (kan ook korter, maar wij wilden langer) tocht waarbij je door de jungle gaat trekken en tussendoor je vastklikt aan een zipline die honderden meters lang zijn en waarbij je honderden meters over de jungle heen 'vliegt'. Er komen veel Gibbon apen in het bos voor, vandaar dat het zo heet maar het gaat natuurlijk om het zippen en niet om de apen. Na de uitleg werden de groepen gemaakt en gingen we in auto's zitten om een rit van 3 uur tegemoet te gaan recht de jungle in. De eerste anderhalf uur waren prima te doen, we zaten in een open laadbak achterin de auto, waardoor we een lekker windje hadden. Maar later gingen we een afslag in richting een rivier. Ineens reden we gewoon door het water naar de overkant!!! De hele jeep stond bijna onder water, we hadden dit dit niet verwacht dus een superleuke ervaring haha. Vanaf die rivier ging het pas over in een modderig hobbelig weggetje door de jungle. We vlogen alle kanten op en gleden en slipten over de weg die soms heel stijl naar boven en beneden ging. Na anderhalf uur kwamen we in een heel authentiek dorpje aan waar allemaal naakte kindjes rondrenden haha. We deden onze goede schoenen aan en begonnen de tocht. Eerst een stukje door het water en erna langs en door rijstvelden. Uiteindelijk gingen de paden meer door de jungle, veel glibberige paden langs afgronden waar je beter niet vanaf kan vallen haha. Wel lekker avontuurlijk. We maakten na 1.5 uur een stop, om wat te eten en zodat sommige mensen die het wat zwaarder vonden even konden uitrusten. Na de rinjani klim kunnen wij conditioneel alles aan haha. Na een lekker broodje kip of ei vervolgden we onze tocht naar een hutje waar we onze harnassen kregen. Hier een klein stukje vandaan lopen was de eerste zipline. Oh ik vond het ineens wel spannend worden, straks zekerde ik mezelf niet goed vast en viel ik honderden meters naar beneden of remde ik te laat en knalde ik tegen een boom aan?! Leon, held dat hij was, ging als eerste van onze groep van 9 personen (met wie we ook een boomhut delen, we moesten zelf groepen maken en een aantal Nederlanders kwamen gelijk naar ons toegelopen, superleuk). Het zag er gelijk zo tof uit! Later ging ik, God het was toch wel hoog.. Nadat ik 10 keet had gecheckt of ik wel echt goed vast zat en mijn harnas goed straks zat liet ik me gaan: WAAAAUW WAT IS DIT GAAF!!!!! Je begint op een plateau waar je je vastzekerd, dan zet je je af en vlieg je in de lucht, de staalkabel is aan beiden kanten aan stevige bomen bevestigd, zo vlieg je van boom tot boom, met tussen die bomen een enorme afgrond waar je dan overheen vliegt. Echt onbeschrijfelijk tof om daaroverheen te vliegen. Als je dan honderden meters zo aan het zweven bent, met onder je honderden meters niks en ergens beneden bomen en wateren, je beseft gewoon niet dat je zo hoog bent! Het enge gevoel gaat echt langs je heen, je bent alleen zo verwonderd van al het mooie om je heen, dat prachtige uitzicht, de rust en stilte (behalve het geluid van je zipline), de ervaring en om op tijd weer te remmen. Dat remmen ging overigens heel vanzelf, je remt vanzelf iets af waardoor je niet ineens keihard hoeft te remmen en soms is remmen niet eens nodig! Wanneer je het einde niet redt moet je je omdraaien en zelf omhoog trekken, wat echt heel zwaar is haha. Dus dat wil je liever voorkomen! Iedereen uit de groep was helemaal enthousiast, dit is het geld 100 procent waard! Wat een ervaring. Zo gingen we dwars door de jungle hiken met tussendoor telkens een zipline, sommige langer en hoger dan de ander. Echt zo gaaf en uiteindelijk was er totaal geen angst, alleen adrenaline. Aan het eind van de middag kwamen we bij de laatste zipline voor die dag aan: de zipline naar onze boomhut. De volgende dag zouden we verdergaan, nu moesten we uitrusten en genieten van onze prachtige boomhut. Er was niks aan gelogen, wat een geweldige hut! Je zipte naar binnen, waarbij je op de 'gang' kwam, waar je je vieze modderschoenen uit moest trekken. Liep je iets door, om de boomstam heen, dan kwam je bij de badkamer. Dit is de mooiste badkamer die ik ooit heb gezien! Wauw wauw wauw, wanneer je onder de douche staat (die overigens wel ijskoud is, maar een goede opfrisbeurt na zo'n lange tocht) heb je een prachtig zicht op een enorm dal gevuld met jungle. Echt zo geweldig! Douchen op tientallen meters hoogte, met dit uitzicht, deze rust en privacy, geweldig! Verder stelde de badkamer niet veel voor, maar dat er überhaupt een badkamer met hurk wc, douche en wastafel is vind ik al geweldig! Wanneer je de trap op gaat naar boven kom je op een groot rond vlak te staan die helemaal om de boom heen gaat. Aan de ene kant heb je het keukentje, met daarbij een tafel en 9 krukjes eromheen, aan de andere kant liggen de matrassen in de rondte. Overal om de hut heen heb je een prachtig uitzicht. Als je weer de trap opgaat is er nog een 2 persoonsmatras, maar daar is het uitzicht niet zo mooi door de bebouwing. We gingen allemaal omstebeurt douchen, wat natuurlijk gepaard ging met een hele fotoshoot; zo'n douchebeurt maak je maar 1 keer mee in je leven en dat moet je vastleggen! Vanzelfsprekend maken we deze foto's niet openbaar, haha!! Hierna kregen we avond eten: rijst met groente en voor de niet-vegetariers wat vlees. Het was een prima maaltijd. Die avond hebben we met onze groep een gezellig avondje gehad, er was 1 ander Nederlands stel, 1 Nederlandse jongen, 1 Nederlands meisje, 1 Portugees stel en 1 man uit Saoedi-Arabië. Stuk voor stuk lieve leuke mensen. We hebben ze leren pesten (waarbij we leuke vertalingen hadden zoals voor schoppen: kicks en voor ruiten: windows haha), en gingen gesloopt rond 23u slapen. 's Nachts hoorden we superveel rare geluiden, zowel in de jungle om ons heen als in de boomhut. In de jungle kan het echt van alles zijn: van herten tot apen, slamgen tot beren, zelfs luipaarden!!!! Gelukkig zitten wij veilig ver boven de grond. Wel werden we continue wakker van boomratten, die beesten maken geluid, jezusmina.. Ook hadden we die avond de grootste spin ever gezien, waardoor we continue bang waren dat er een onder de klamboe door was gekropen (godzijdank hadden we een klamboe), je weet ook totaal niet welke wel en niet giftig zijn. Maar de eerste nacht overleefd. We hebben echt geweldige gidsen, super meegaand en humoristisch. Ze zeiden dat de Gibbon apen 's ochtends rond 6 uur beginnen met zingen en je daar vaak wakker van wordt. Wel kunnen ze overal in de jungle zitten, dus het hoeft niet bij jouw boomhut te zijn. De volgende dag hebben Leon en ik daarom onze wekker om half 6 gezet, zodat we er klaar voor konden zitten en de zonsopgang vanuit de hut over de jungle konden bekijken. We waren de enige van de groep, de rest lag nog knock-out op bed. We gingen in het pikkedonker zitten en al snel begon het licht te worden. Een heel romantische sfeer gaf het: een deken van dauw dat zweefde boven het enorme dal, terwijl de zon (en daarbij de kleuren van het woud) langzaam doorbrak. Echt prachtig, daar zaten we heerlijk van te genieten samen. Uiteindelijk kwam iedereen langzaam uit bed gerold en kregen we ons ontbijt: rijst. Gadverdamme, daar kan ik 's ochtends echt niks van door mijn keel krijgen. Ik ben al niet zo'n ontbijter, laat staan dit! Gelukkig zaten er omeletjes bij, waardoor ik toch nog een beetje eten had. We gingen al snel weer na het ontbijt weer op pad: een stevige pittige hike naar boven om vanuit daar weer heerlijk te zippen door de jungle. Het ging ons allemaal steeds beter af, en je checkt niet meer 10 keer of je wel echt goed gezekerd hebt, je weet nu wel dat je het goed hebt gedaan. Oh het was weer zo leuk, zo geweldig! We hebben geprobeerd af en toe een filmpje te maken, maar toch komt dit niet echt over dan wanneer je echt aan het vliegen bent (zo voelt het namelijk echt)! Een keer vroeg ik aan de gids of hij met mij direct mee wilde zippen zodat hij een filmpje kon maken. Hij zei dat dit prima was, maar we waarschijnlijk door het gewicht halverwege de kabel stranden, waardoor je dus een heel lang stuk jezelf moet optrekken. Toch wilde ik het wel. Super grappig! Maar inderdaad halverwege de kabel strandden we en moesten we ons optrekken. Dit gaat voor 10 meter prima, 20 meter gaat ook nog wel, maar na 30 meter beginnen je armen toch wel flink te verzuren! Hij moest lachen, voor hem was het een eitje en het kostte hem 0 moeite haha. Ik zei dat ik even pauze nodig had en voor ik het doorhad klikte hij zichzelf los, klom over me heen en klikte zichzelf weer vast (en dat op een hoogte van ongeveer 400 meter). Ik schrok me dood, hij was gewoon helemaal los en kon gewoon vallen!? Hij wist gelukkig wat hij deed en het ging allemaal goed, maar het was wel eng. Daarna pakte hij mijn kabel en trok ons samen naar de kant, wat een kracht heeft die jongen wow! Hij vond het super leuk en moest lachen, ik overigens ook maar had het niet zo zwaar als hij haha. Het resultaat was een leuk filmpje. Leon genoot ook volop en zoefte ook heerlijk over de jungle, ik kan het niet vaak genoeg zeggen: wat een ervaring, wauw. We raden dit echt aan iedereen aan! Na een paar uur kwamen we aan bij een andere boomhut, waar je op het einde echt je benen moest intrekken om naar binnen te vliegen, en wanneer je eruit ging je echt in de afgrond moest springen: super eng! We hebben telkens van die plateaus waar je op staat en dat je langzaam steeds hoger in een dal komt, maar die boomhut stond middenin een dal, dus je sprong gelijk vanaf de hut in een gat van 400 meter, brrrr heel eng maar super leuk! Hier hadden we wat vrije tijd en hebben we met een paar mensen uit de groep die het niet te eng vonden een paar rondjes gedaan afwisselend met hiken en zippen. Echt heel leuk, maar je werd er wel moe van. We gingen vanuit die boomhut terugtrekken door de jungle naar onze eigen boomhut om te lunchen. Ik werd in de boomhut aangekomen ineens super misselijk en kon niks eten, dus ik geen even liggen. Ondertussen ging Leon met een andere jongen uit de groep op de kabel van en naar onze boomhut allerlei kunstjes doen, zoals achterstevoren zippen. Deze kabel is kort en niet hoog dus daardoor was het ook niet gevaarlijk. Toen was de pauze voorbij en gingen we foor de jungle trekken naar de grootste boomhut in de jungle. Het was een pittige trekking, en ik voelde me echt heel beroerd worden. Een paar uit de groep zeiden dat ik alleen in de boomhut moest gaan rusten, maar dit is een ervaring die ik maar een keer meemaak, dus ik wilde perse mee. Het was een bijna debiele hike, we moesten modderwegen naar beneden glibberen en als je je niet aan de planten vasthield viel je best pijnlijk naar beneden, wel heel avontuurlijk. Omdat ik alleen een karig ontbijtje heb gehad en niet lekker was had ik weinig energie voor deze zware tocht. Ik moest tijdens het lopen de hele tijd overgeven, wat helaas geen opluchting gaf. Ik baalde hard dat dit de tweede helft van de dag wel een beetje de lol wegnam. Maar ik liet niks merken, ging gewoon door en probeerde gewoon te genieten. Een meisje uit de groep zei zelf tijdens het klimmen: Wat?! Je loopt net voor mijn neus te kotsen en je loopt me er nu al uit! Haha, leuke opmerking. Leon was, zoals altijd, weer superlief voor me. Ik kreeg enorme dorst en toen we in de grote hut aangekomen waren ging ik even goed drinken, helaas dat het er allemaal na 5 minuten weer uitkwam. Ik was echt op, gelukkig zat de dag er al op en gingen we terug naar onze boomhut, dit keer een makkelijkere route. Ik ben gaan douchen en gelijk in bed gaan liggen, eten kon ik niet aan denken. Leon heeft gezellig met de groep gezeten, gekletst en wat gegeten. De groep was erg moe dus niet heel veel later ging iedereen slapen. Ik heb een beroerde nacht gehad en kon helaas echt niks ontbijten. En dat terwijl er warme chocomelk was!!!! Balen haha, maar toen had ik er geen zin in. Dus ik deed thee met veel suiker in een flesje om toch wat suikers binnen te krijgen. Toen hoorden we ineens de zanf van de gibbons! Ze zaten vlak naast ons, maar we konden ze helaas niet zien door de ochtenddauw. Maar wauw wat een prachtig geluid en zo hard!!! Wanneer de een begon, haakte de ander erop in en gingen ze samen een zang-battle aan. Heel speciaal en leuk dat we ze, ondanks dat we ze niet gezien hebben, zo goed gehoord hebben! Na het ontbijt pakten we de spullen in en wurmden ons voor de laatste keer in onze harnassen. De tocht terug naar het beginpunt was heel veel bergafwaarts waardoor het wel fijn lopen was, het koste mij niet veel energie waardoor ik toch kon genieten van de prachtige jungle samen met haar mooie geluiden. Het was dezelfde route als de eerste dag, dus je wist ongeveer wanneer je waar was. Halverwege moesten we onze harnassen en zekering inleveren en heeft Leon met wat locals een soort potje voetbal gespeeld, eigenlijk was het meer volleybal alleen dan zonder handen. Het zag er superleuk uit! En Leons team was nog goed ook! Hierna vervolgden we onze tocht naar het beginpunt in het dorpje waar we op de trucks moesten wachten die ons terug zouden brengen naar het dorp. Na even te hebben pootjegebaden in het koude meer kwamen ze. Ik ging voorin zitten tegen de misselijkheid. Nadat we weer door het water reden ging iedereen lunchen (ik niet helaas) en erna naar het hoofdkantoor van de gibbon. Ons avontuur zat er helaas alweer op.Wat hebben we het geweldig gehad, wat was het leuk! Jammer dat ik later ziek werd, maar het grootste deel heb ik gewoon meegemaakt en goed kunnen doen. Die avond hebben we gelijk de bus naar de grensovergang naar Thailand gepakt, in dit dorpje was niks meer te doen en de Gibbon Experience was ons eindpunt in Laos. Laos, we hebben van je genoten, je hebt ons prachtige natuur, cultuur en geweldige activiteiten geboden, hier kijken we met nog steeds adrenaline aan terug!

Lieve mensen, dankjullie eas voor alle leuke reacties telkens, daar zijn wel heel blij mee.

Muun (tot morgen)!

9 Reacties

  1. Jos Berntsen:
    23 november 2015
    Hoi Tara en Leon,
    Dit is de eerste keer dat ik jullie reisblog lees. Prachtig jullie verhaal, ik zag het bijna voor me. Het lijkt me wel vreselijk spannend. Deden er geen mensen met hoogtevrees mee, want dan lijkt het me wel eng. Geniet verder.
    Groet,
    Jos Berntsen
  2. Michelle:
    23 november 2015
    Hooi! Wauw ik lees jullie reisblog altijd met zoveel plezier en jaloezie! Haha. Wat supergaaf alles wat jullie doen /zien / meemaken in alle opzichten. Toevallig komt mijn zusje morgen terug van een 3 daagse trekking in Chiangmai. Ben ook benieuwd hoe zij het heeft. Tot jullie volgende verhaal!
  3. Paula Hans en lianne:
    23 november 2015
    Hallo schatten. Wat hebben jullie weer veel gezien en gedaan. Zo beeldend geschreven met mooie foto's. Veel plezier en goed voor elkaar blijven zorgen xxx
  4. Paula Hans en lianne:
    23 november 2015
    Hallo schatten. Wat hebben jullie weer veel gezien en gedaan. Zo beeldend geschreven met mooie foto's. Veel plezier en goed voor elkaar blijven zorgen xxx
  5. Marian Kok:
    24 november 2015
    Wat weer een schitterend reisverslag. Wat beleven jullie veel samen. Geniet nog van al het moois op jullie reis. Groetjes uit nat en koud Duiven
  6. Meurs:
    26 november 2015
    Haha ik snap dat leedje als eerste naar beneden ging !! Hij is de zipline koning!! Waarschijnlijk zocht die daarna ook meteen dekking... Ik weet niet welke foto's jullie niet willen laten zien , maar leedje stuurt me alles!! Bedankt leed!! Ik hoop dat dat je je snel beter voelt tattatara!! Weer een prachtig avontuur!! Geniet ervan !! Tot de volgende blog !!
  7. Gemma:
    28 november 2015
    Wow, lijkt me de high light van al jullie high lights te zijn. Alhoewel je zoveel verschillende indrukken hebt gehad dat je ze niet met elkaar kunt vergelijken. Blijf zo leuk schrijven! Ook voor je eigen boek om te bewaren. Wat is moeder natuur toch mooi..
  8. Ron:
    5 december 2015
    Dit is inderdaad te gek! Jammer dat het (volgens mij) nog niet bestond toen ik in de buurt was...Geweldige ervaring weer! Blijf genieten! Groetjes
  9. Tanja:
    7 december 2015
    Wooow, het klinkt echt super gaaf! Dat lijkt me echt heel leuk om mee te maken! Wel super jammer dat je ziek bent geworden, maar gelukkig heb je volgehouden en alles mee kunnen doen :) Nu ga ik even snel de nieuwe blog lezen, haha!